Trabzon’un Maçka ilçesi Köprüyanı mahallesinde 11 Ağustos 2017 tarihinde terör örgütü mensuplarının hırsızlık için girdiği meskenlerini güvenlik güçlerine göstermek için giderken açılan ateş sonucu Astsubay Başçavuş Ferhat Gedik ile birlikte şehit olan Eren Bülbül, vefatının üzerinden geçen 6 yıla karşın unutulmuyor.
1 Ocak 2002 yılında dünyaya gelen ve PKK’lı teröristler tarafından 15 yaşında şehit edilen Eren Bülbül sevenleri tarafından ‘İyi ki varsın Eren’ etiketiyle anılırken, anne Ayşe Bülbül oğlunun mezarı başından ayrılmıyor.
6 yıldır unutulmayan Eren Bülbül’ün mezarı ziyaretçi akınına uğrarken, anne Ayşe Bülbül o günü gözyaşları ile anlattı.
“6 yıl oldu lakin benim için 6 bin yıl oldu”
Olay gününün güya bir hayal üzere olduğunu belirten anne Ayşe Bülbül şunları söyledi:
“40 yıldır burada yaşıyorum. Çocuklarımla gecekonduda bazen kapımız açık, bazen kapımız kapalı bu türlü bir şey ile hiçbir vakit karşılaşmadık. Eşimi kaybettikten sonra çocuklarımla burada yaşamak zorundaydık. Çocuklarımla sarılarak burada çalışmaya devam ettik. Yuvamızı kurtarmaya çalıştık. Şuan da yaylalarda olacaktım. Evladımın yıl dönümünden sonra yaylaya gideceğim. O gün meradan ot kesmiştik tekrar konuta geldiğimde gördüm ki mesken soyulmuş. İstanbul’da yaşayan 2 tane büyük oğlum var. Oğlumu aradım, ‘Bizim meskene biri girdim’ dedim. ‘Anne sen hiçbir yere elleme ben jandarmayı arayayım’ dedi. Jandarma geldi, konutumuzda inceleme yaptı. ‘Burayı PKK’lı teröristler soydu’ dediler. Biz o gece orada kaldık. Otları topladıktan sonra yaylaya gitmek zorunda kaldık. Ben giderken Eren’i amcasına bıraktım. Çarşamba günü onu bırakmıştım. Perşembe günü Eren konuta geldiğinde onlara burada rastlıyor. Jandarma Eren’e numara bırakmıştı, ‘Burada birini görürsen arayın’ diye. Çocuk burada onları görünce haber verdi. Cuma günü mescide gitmişti. Jandarma ile cuma namazı kıldılar. Namazdan sonra meskene gelmişler. Çatışma çıkmış. Oğlum şehit edilirken, beni bir komşumuz aradı. ‘Neredesin’ dedi. Telefonda buradaki kurşun seslerini duyuyordum. Telefonu kapattım. Eren’in fındıkta çalıştığını biliyordum onu aradım. Aradım fakat karşılık veren yok. Ben anladım ki benim oğlum şehit edildi. Yayladan buraya gelene kadar beni kandırıyorlar lakin telefon elimde hiç durmadan Eren’i aradım. Çarşıya geldiğimde ‘Eren çatışmadaydı fakat dizinden vuruldu, ameliyattadır ondan karşılık vermiyordur’ dediler. Hastanenin önüne geldiğimde Eren’in kardeşleri hastane önünde çırpınıyordu. Ben anladım ki benim evladım şehit edildi. Ben hastaneye geldiğimde benim evladım ile birlikte astsubayında şehit edildiğini öğrendim. Işık yüzlü evladımın cenazesi geldi. Bağırdım, çağırdım. Sonra gelip evladımı babasının yanına koydular. 6 yıl oldu lakin benim için 6 bin yıl oldu. Benim evladım çocuktu, hayatında çok şeyler yaşadı. Beni o yaşadıkları üzüyor. Vatan sağ olsun”
“Eren’in çalışkanlığı, bize bir modül ekmek getirmesi için yaptığı uğraşı başka ağabeyleri yapmamıştı”
Geride kalan 12 evladını vatan için şehit vermeye hazır bir anne olduğunu kaydeden Ayşe Bülbül, “Ben oğlumu gururla anlatıyorum. Bu türlü bir evladın annesi olduğum için kendimle gurur duyuyorum. Tabi ki babası da sağ olsaydı o da küçücük Eren’imin den gurur duyuyorum kaygısı. Benim 13 tane evladım var. Eren’im 11 numaraydı. Eren’den küçük 2 kız çocuğum var. 13 evladın içerisinde Eren bir diğeriydi. Eren yerinde duramayan, kıpır kıpır bir çocuktu. 2016 yılında eşimi kaybettim. Eren’in ağabeyleri benim yanımda vardı. Babalarını kaybettikten sonra Eren’in çalışkanlığı, bize bir modül ekmek getirmesi için yaptığı çabası öteki ağabeyleri yapmamıştı. Bizim bir şeyleri sezmemiz gerekliydi. Hiç çözemedim. Hiç anlayamadım. Eren bize bir modül ekmek getirmek için saçını süpürge yapan bir çocuktu. Evladımla gurur duyuyorum. Geride kalan 12 evladımı vatanı için şehit vermeye hazır bir anneyim. Memnunum. Gururluyum. Bu gurur bize kâfi. Evladım yazgısı böyleymiş diyerek oturmak zorundayım. Evladımın yıldönümleri geldiği vakit yeterli değilim. Yıldönümü geçtiği vakit güya sırtımda bir yük onu aşağıya koymuş üzere oluyorum. Üzülmekle geriye bir şey getirmiyoruz. Bu gururu taşıyarak bu yolda sonuna kadar yürümek zorundayım. Vatan sağ olsun demek zorundayım” şeklinde konuştu.
“Eren’in sinemasını izleyip gözyaşı döken insanlarımız var”
Evladının unutulmadığı için gururlu olduğunu vurgulayan Ayşe Bülbül, “Eren’in ismine bir sinema çekildi. Tabi ki evladım unutulmadığı için gururluyum. Eren’in sinemasını izleyip gözyaşı döken insanlarımız var. Onlardan Allah razı olsun. Benim evladımı unutmadıkları için memnunum fakat evladımın yaşadığı o sinemaya izlediğim için o yaşanılanlara tekrar izlediğimde o kadar üzülüyorum ki bu hayat bizim mi diyorum. Biz anne ve baba olarak bunları yaşamak zorundayız ancak o çocukların hiçbir kabahati hiçbir günahı yok onlar o zorluğu yaşamak zorunda değil. Onun için üzülüyorum” diye konuştu.
“Üzgünlüğümüz gururumuzu kapatıyor”
Evladının kabri başında memnun olduğunu söyleyen Ayşe Bülbül, “6 yılın birden fazla mezarın başında geçti. Evladımın kabri başında keyifli oluyorum. Hiç meskene gitmek istemiyorum lakin burada evladımın başında beklemekte o kadar sıkıntı ki bunu da küçük bir şey sanmayın. Bilhassa yaz ayların konuklar geliyor. Bu gurur bir anneye kâfi. Yurt dışından kalkıp Eren’imi ziyarete geliyorlar. Benim acıma ortak oluyorlar. Benim evladımı sevdikleri onların yüzünden anlıyorum. Üzgünlüğümüz gururumuzu kapatıyor” sözlerini kullandı.
