Üsküdar Üniversitesi’nden yapılan açıklamada görüşlerine yer verilen Kurucu Rektör, Psikiyatrist Prof. Dr. Nevzat Tarhan, bireylerin sevgisini söz etmeyip “benim sevdiğimi biliyordur” diye kestirimde bulunduğunu belirtti.
Tarhan,
Sözlü tabiri olmayan o kadar meseleler yaşıyoruz ki… Örneğin, his sözü olmayan anne, babaların çocuklarının ‘Annem, babam beni sevmiyor’ hissine kapıldığını, hatta çocuğun ‘Ben sanki üvey evlat mıyım?’ kanısıyla DNA testi yaptırmak istediğini bile görüyoruz. Onun için sevgi ve his söz edilmesi gereken bir kavramdır.
ifadelerini kullandı.
İnsan ilgilerinde iki türlü transfer olduğunu bildiren Tarhan, şu değerlendirmelerde bulundu:
İnsan alakalarının temeli yüzde 80 his transferi, yüzde 20’si lakin sözel transferdir. His transferi, hissin farkında olmadan ses tonu, vurgular, seçtiğimiz sözler, vücut lisanı, jestlerimiz, hatta yüzümüzdeki mikro mimiklerimizle olur. Negatif ve olumlu his transferini farkında olmadan yaparız. Bu müspet hislerin içerisinde en değerlisi sevgidir. Sevgiden daha büyük bir his vardır. O da şefkattir. Zira onun içerisinde şartsız bir sevgi vardır. Tıpkı vakitte hürmet da sevgi ile birlikte olması gereken histir. Sevgi bir su üzereyse hürmet kabıdır onun. Sonlarını belirler. Fakat hürmetten daha büyük bir his var. Onun ismi da nezakettir. Nezakette hürmet duyduğun insanı incitmemeye de çalışırsın. Bu nedenle sevgiye ‘Evreni döndüren güç’ denilmesi çok haklı bir benzetmedir.
“Güvenin olması için sevginin olması gerekiyor”
Prof. Dr. Nevzat Tarhan, insanın ruhsal varlık olduğunu belirterek,
İnsanın neyi sevip sevmediği, kendini inançta hissetmesi değerlidir. Bunun için toplumları yüksek güvenlikli ve düşük güvenlikli olarak ikiye ayırdılar. Yüksek tehdit, baskı ve dehşet ile büyütülen toplumlar düşük güvenlikli toplumlar oluyor. Öte yandan, yüksek güvenlikli toplumlarda inanç hakim oluyor. İnancın olması için sevginin olması gerekiyor. Sevginin olmadığı yerlerde endişe kol geziyor. Dehşet ile sevgi ise birbirinin zıttıdır. Korktuğunuz bir beşere hürmet duyarsınız ancak sevmezsiniz.
ifadelerini kullandı.
İnsanın sevildiğini hissetmesinin temel ruhsal gereksinim olduğunu aktaran Tarhan,
Maslow’un gereksinimler piramidinde en temel muhtaçlıklar yemek, içmek, üremek, barınmak. Daha sonra kendini inançta hissetmek istiyor. Ondan sonra da sevmek ve sevilmek gereksinimi geliyor. İnsan, sevildiği ortamda kendini inançta hissediyor. Şayet kişi ortamda sevilmiyorsa kaygı ile yaklaşıyor. Endişenin olduğu yerde de kaçınmalar, kuşkular ve berbatlıklar ortaya çıkıyor. Onun için iyicil ve kötücül özelliklerde sevginin değerli bir rolü var. Sevgi, iyicil hisleri artırıyor. Bu nedenle insanın en büyük ruhsal gereksinimlerinden birisi sevildiğini hissetme muhtaçlığıdır. Sevildiğini hissettiği yerde inançta hissediyor insan. Sevgiyi de en düzgün kullanan yeterlilik lisanıdır.
değerlendirmesinde bulundu.
“Güzel kelamlar, fizikî temas sevgi ifadelerindendir”
Tarhan, sevginin farklı tabir formları olduğunu belirterek, şunları kaydetti:
Hediyeleşmek sevgi tabiridir. Sıradan değil, düşünülmüş, karşı tarafa bedel verildiğini hissettiren armağanlar… O denli ki eşine ikram olarak deterjan alanları biliyorum. Ya da eşine bir kutu çikolata alıyor, oturuyor, onunla birlikte yiyor. Bu kendi çıkarı olan bencilce bir hediyeleşmedir. Bir başka sevgi sözü de hizmet davranışıdır. Mesela kişi susadığını hissediyor, başka kişi çabucak getiriyor. Şahısların birbirine hasta olduğu vakit gösterdiği üzere… Karşı tarafın yükünü hafifletmeye çalışan hizmet davranışları, çok pahalı. Birlikte kaliteli vakit geçirmek de bir sevgi tabiridir. Bir öbür sevgi lisanı de fizikî temastır. Fizikî temas da maalesef çok değerini bilmediğimiz bir şeydir. Erkek ile bayan beyninin romantik alanlarını harekete geçirmenin yolu, fizikî temastır. Mesela erkek görsel olarak uyarılır, bayan fizikî olarak uyarılır. Karşı cinsin kendisine sarılması, ona dokunması sırasında oksitosin hormonu salgılanır. Hoş kelamlar, fizikî temas sevgi ifadelerindendir. Öbür bir sevgi lisanı de düzgünlük yapmaktır. Yani sessiz uygunluklar, hiç beklemediği bir vakitte hizmet davranışının ötesine geçmek… Fedakarlık da çok değerli bir sevgi lisanıdır. Sevgiyi tabir edemeyen bir kişi fedakarlık yapıyorsa seviyordur ancak söz edemiyordur demektir. Fedakarlık; gereksinimin olduğu vakit yanında olması, çocuklara sahip çıkması, bunların hepsi bizim kültürümüzde sevgiyi direkt gösterir.
“Sevgi cömerti olun, sevin”
Sevgiye yatırım yaparak sevgi havuzunu büyütmek gerekiyor. Sevgi yatırımı, geri dönüşü olan bir yatırımdır. Sevgi büyüdüğü vakit da cömert olacaksınız. ‘Sevgi cömerti’ olduğunuz vakit emin olun sevgi yatırımınız 2-3 misli büyüyerek size dönüyor. Sevgi cömerti olun, sevin. Yani bir güneş üzere olun. Güneş dünyaya geldiğinde kimi çiçekler çiçek açar, rengarenk çok hoş kokulu çiçek bahçeleri olur. Güneş ışığının olduğu bir öteki yerde ise berbat çiçek kokuları olabilir. Güneş hiçbir vakit güneşliğini yapmaktan vazgeçmez. Sevgi vermekten vazgeçmeyelim. Sevgi, insanlığı birbirine yaklaştırır. Toplumsal barışın, aile içerisinde barışın, huzurun en kıymetli içinde şefkat olan şartsız sevgidir.
