Balıkesir’de yaşayan ve 2011 yılından bu yana yetmezliği olan 47 yaşındaki Havva Sağıroğlu, 6 yıldır periton diyaliz, son bir yıldır da hemodiyaliz tedavisi görüyordu.
Gördüğü tedavilerden ötürü, bedeninde bir mühlet sonra önemli kahırlar yaşamaya başlayan Sağıroğlu’na, kadavradan da nakil çıkmadı.
Bunun üzerine hekimleri uygun donör arayışına girerken, yardım eli en yakınından uzandı.
Hakan Sağıroğlu, annesine böbreğini bağışlamak istediğini söyledi.
Gerekli tetkiklerin yapılmasının akabinde, Bursa Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi Organ Nakli Sorumlu Cerrahı Prof. Dr. Murat Demirbaş başkanlığındaki grup, başarılı bir operasyonla nakli gerçekleştirdi.
“Çok gördüğümüz bir olay değil”
Hakan Sağıroğlu’nun büyük bir fedakarlık örneği gösterdiğini belirten Prof. Dr. Demirbaş, şu sözlere yer verdi:
Havva Hanım bize birinci başvurduğunda, yaklaşık 7 yıldır böbrek hastasıydı ve diyalize giriyordu. Diyalize girmekten ötürü çok önemli külfetler olmaya başlamıştı. Kadavradan nakil çıkmaması üzerine, artık canlı vericili böbrek nakli arayışı başladı ve sonunda oldu. Oğlu Hakan 21 yaşında.
Oğlunun annesine böbrek vermesi çok gördüğümüz bir olay değildir. Bu ameliyatı hastanemizde muvaffakiyetle gerçekleştirdik. Havva Hanım da Hakan da şu an gayet sağlıklı.
Hakan’ın ameliyatını laparoskopik olarak, yani kapalı yolla gerçekleştirdik. Ameliyat sonrası birinci günde taburcu olacak haldeydi. Annesi ile bir arada bugün Balıkesir’e kısmetse taburcu edeceğiz.
“Hekim olarak katkı sağlayan birçok nakil olmuş hastalarımız var”
Anne ve oğlunun nakil öncesi ve sonrası takiplerini yapan Bursa Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi Nefroloji Uzmanı Prof. Dr. Serdar Kahvecioğlu ise organ bağışının artması gerektiğine dikkat çekerek, şunları söyledi:
Organ yetmezliği geliştiği vakit bunun en yeterli tedavisi organı yerine koymak. Yani organ nakli. Ülkemizde yaklaşık 30 bin civarında organ bekleyen insan var. Bir kısmı kalp, bir kısmı böbrek, bir kısmı karaciğer, bir kısmı kornea naklini umutla beklemektedir.
Organ nakli olmuş olan birey, nakil olmadan evvel toplum üzerinde fakat bir takviyeyle hayatını idame ettirebilirken, organ nakli olduktan sonra topluma katkı sağlayan bir birey haline geliyor.
Mesela daha evvel nakil olan öğretmen arkadaşlarımız vardı. Onlar öğrencilerine kavuşarak yüzlerce öğrenci yetiştirdiler. Topluma doktor olarak katkı sağlayan birçok nakil olmuş hastalarımız var.
Organ naklinden sonra, toplumdan yardım alan yerine, topluma yardım eden beşerler haline geliyor hastalarımız. Tüm vatandaşlarımızı organlarını bağışlamaya davet ediyoruz.
“Ben hayatıma geri döndüm”
Yıllardan beri böbrek yetmezliği yüzünden çok acı çektiğini söyleyen Havva Sağıroğlu, şöyle dedi:
4 gün oldu ameliyatımı olalı. Şu anda sıhhatim çok yeterli. Serdar Hocama ve Murat Hocama çok teşekkür ederim. Bir vatandaş olarak milletten istediğim organlarını bağışlaması, hayat kurtarması. Ben hayatıma geri döndüm. Benim üzere bekleyen tüm hastalar da hayatlarına dönebilsinler.
“‘Denize girmeyi çok özledim’ demişti”
10 yaşından beri annesini makineye bağlı gördüğünü ve bunun kendisi için bir travma olduğunu belirten Hakan Sağıroğlu ise aldığı nakil kararını şu sözlerle anlattı:
Bu durumu aşmak 18 yaşından evvel aklıma gelmemişti, o devirler organ nakli konusunu çok bilmiyordum. Yaşım biraz daha ilerledikçe, bir şeylerin farkına varmaya başladım.
Biz Körfez kasabasında büyüdük. Orada denizi izlediğimiz bir gün annem bana bakıp, ‘Hakan, denize girmeyi çok özledim’ demişti. O gün karar verdim, organ nakli imkanımız var, ben bir başvurayım dedim.
O gece ‘Acaba başvursam gençliğimden bir şey çalar mıyım, öbür gençlerden bir eksiğim kalır mı, şu hoş yaşlarımı kaybedebilir miyim’ diye çok düşündüm. Sonra bağışlama kararını aldım ve anneme danıştım.
Annem de o sırada bu hastanede kendi kaydını oluşturmuş ve böbrek sırası bekliyordu. Organ bağışı az olduğu için bize çıkacağını çok düşünmüyorduk.
“Hayatıma kaldığım yerden devam edeceğim”
Ailesinin ve arkadaşlarının böbreğini bağışlamasına karşı çıktığını söyleyen Hakan Sağıroğlu, şöyle devam etti:
Ama bu kişi annemdi ve her şeyden evvel bir candı. Birini hayatta tutmak, bence çok hoş bir şey. Bu kararı aldıktan sonra hastaneye geldik. Burada koordinatörler vardı beni motive ettiler, çok yardımcı oldular ameliyat konusunda.
Sonunda mental olarak böbrek vermeye hazır hale gelmiştim. Her şey hoş geçti. Ameliyat gününe kadar sakindim, çok düşünmemeye çalışıyordum. Annemin heyecanlı olduğunu görebiliyordum.
Hep gözleri dolardı, ‘Sen beni yaşatacaksın. Sen annene can vereceksin’ diye. Ameliyata girdik her şey çok hoş geçti. Ameliyata giren hekimlerimizle ağabey-kardeş diyaloğumuz oldu. Şu an her şey çok yeterli, ayaklandık. Annem de ayaklandı. Yürüyoruz. İnşallah her şey daha da hoş olacak.
Annem eski haline dönebilecek. Ben de inşallah hayatıma kaldığım yerden devam edeceğim. Organ bağışlayın, insanların hayatını kurtarın. Emin olun çok organ bağışı bekleyen insan var, herkes sizden bağış bekliyor.
Haber Kaynağı: Demirören Haber Ajansı (DHA)
