Çorum’un Oğuzlar ilçesinde 1933’de doğan, birinci sefer 1953’te vatani vazifesi için köyünden ayrılan Abdullah Hastaoğlu, askerlik yaparken günlük tutmaya başladı.
İlkokul mezunu Hastaoğlu, bulduğu boş kağıtlara gün içinde yaşadıklarını yazarak başladığı alışkanlığını vatani vazifesinden döndükten sonra Oğuzlar’da da sürdürdü.
11 kız kardeşten sonra dünyaya geldiği için yöre halkınca “Kıymetli” lakabıyla bilinen Hastaoğlu 70 yıldır günlük tutma alışkanlığını terk etmedi.
Evinde ihtimamla saklıyor
Hastaoğlu, birinci sayfasına ikram edenin ismini not alıp teşekkür notu eklediği ajandalarını meskeninde itinayla saklıyor.
Uzun yıllar çatı ustalığı ile çiftçilik yapan, üç periyot muhtar olan Hastaoğlu, ömrünü eşi, oğlu ve oğlunun ailesiyle birlikte Oğuzlar’daki Obruk Barajı görünümlü konutunda sürdürüyor.
Uyandığında okuduğu mühlet ve dualardan akşam uyuduğu saate, hava sıcaklığından etraf olaylarına, vefat eden mahalleliden yeni doğanlara gün içinde gördüğü her şeyi günlüğüne not alan Hastaoğlu sıhhati elverdikçe bu alışkanlığı sürdürmek istiyor.
“Belediyede cenaze bilgilerinde yanlışlık olursa bana soruyorlar”
Beş çocuk babası Hastaoğlu, günlük yazmaktan keyif aldığını söyledi.
Başladığından beri bir günü bile atlamadığını belirten Hastaoğlu şu tabirleri kullandı:
Deftere her gün ne yaptıysam onu yazıyorum. Konuğum gelmişse onu yazıyorum. Boş kalan günüm hiç olmadı. Ölenlerin isimlerini de defterin art sayfasına yazıyorum. Nerede öldüğü, nereye defnedildiğini açık açık yazıyorum. Belediyede cenaze bilgilerinde yanlışlık olursa bana soruyorlar. Ben de isminden bulup bilgileri veriyorum.
“Yazmadığım gün hiç olmamıştır”
Bugüne kadar günlük olarak kullandığı ajandaları konutundaki bir dolapta sakladığını lisana getiren Hastaoğlu şöyle devam etti:
Ben bunu yapıyorum, bundan zevk alıyorum. Yağmuru, kar yağmasını yazıyorum. Bu sene çok vakit sonra kar yağdı birden fazla vilayete, yağmur yağdı, sel geldi. Türkiye’nin yarısını sel götürdü, bunları yazıyorum. Bunları yazmayınca gece uyumam. Her gün yatmadan evvel yazıyorum. Günü bitirince ne olduysa yazıyorum. O gün ne iş yaptıysam yazıyorum. Yazmadığım gün hiç olmamıştır. Kalça kemiğim kırıldı, ağır ameliyat oldum. Oturduğum yerden yeniden yazdım.
Gençlik yıllarında yazısının çok hoş olduğunu, yaşlanınca eskisi kadar hoş yazı yazamadığını aktaran Hastaoğlu, “Yazmaya devam edeceğim. Kefene kadar yazacağım.” sözünü kullandı.
Akademisyenler ansiklopedi yapmak istedi
Mustafa Hastaoğlu da babasının anılarını yaşatmak için günlüklerini ihtimamla sakladıklarını belirterek şöyle konuştu:
Bize bu türlü bir alışkanlık geçmemiş. Babam her gece yatmadan evvel muharrir, o denli yatar. Hastanede bile yazdı. Müsveddeye yazıp ajandasına paka geçiyordu. Evvelden çok etkin bir hayatı olduğu için yazacak çok şeyi oluyordu. Şu anda çok dışarı çıkamıyor, Kur’an okuduğunu, ayet okuduğunu yazıyor.
“Babam güvenip ajandalarını vermedi”
Babasının günlüklerinden iki akademisyenin haberdar olduğunu aktaran Hastaoğlu şunları kaydetti:
Akademisyenler geldi, ‘Abdullah amcanın yazılarını ansiklopedi yapmak istiyoruz.’ dediler. Babam güvenip ajandalarını vermedi. ‘Kaybolur, bir daha ulaşamam.’ diye düşündü. Ajandalarını güvenip veremedi. Aslında verseydik daha düzgün olabilirdi. Kendisi razı olmayınca bir şey diyemedik.
Babasının hayatı dolu dolu yaşadığını lisana getiren Hastaoğlu, “Çoğu ajandası duruyor. Eski ajandalar biraz daha küçük. Yırtılanlar da var. 1972 yılından bu yana bütün ajandaları duruyor. Evvelki tarihlerde ortalarda kaybolanlar var.” dedi.
Günlüklerde, meteorolojik olaylarla ilgili kısa anlatımlar dikkati çekiyor.
Türkiye’de tesirli olan soğuk havanın “Sibirya soğukları” olarak basına yansıdığı Ocak 2008’de Hastaoğlu’nun günlüğünde “Bugünler çok soğuk gidiyor. Sibirya soğukları devam ediyor.” sözü yer alıyor.
