Edebiyatımızın değerli kayıplarından olan Bilge Karasu’nun bugün 18’inci vefat yıldönümü. Müellifi hürmetle anıyoruz.
Bilge Karasu’ya dair kimi notlar…
Bilge Karasu 1930’da doğdu. Şişli Terakki Lisesi’nde ve İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi İdeoloji Kısmı’nda okudu.
Basın-Yayın ve Turizm Genel Müdürlüğü’nde, Ankara Radyosu Dış Yayınlar Kısmı’nda çalıştı. 1963-64’te Rockefeller Bursu’yla Avrupa’nın çeşitli ülkelerinde bulundu.
Şiir dışında, roman, hikaye, deneme alanında başarılı yapıtları edebiyatımıza kazandıran Bilge Karasu, bireyin iç dünyasını, vefat korkusunu, tutku, aşk, inançlar ortasındaki çatışma üzere ve bahisleri nevi şahsına münhasır sembolik bir üslupla nakşetmiştir.
Özellikle yazdığı hikayelerle öykücülük anlayışımıza yeni bir nefes getirdiğini söyleyebilirim. Çünkü bu niyetimi birçok edebiyat eleştirmenleri tarafından da daha evvel lisana getirilmiştir.
Öykülerinde kimileri; Troya’da Vefat Vardı Uzun Sürmüş Bir Günün Akşamı Göçmüş Kediler Bahçesi Kısmet Büfesi Kılavuz Bilge Karasu, Gece romanıyla da başarılı grafiğini sürdürmeye devam etmiştir. Tıpkı vakitte Elimde olan Ne Kitapsız Ne Kedisiz’in dışında Narla İncire Gazel isimli bir deneme kitabının da müellifidir.
Bilge Karasu’nun bahis çeşitliliği
Yazar, kediler ve kitaplar dışında birçok husus başlıklarıyla okuyucularını düşündürüyor, bilgilendiriyor, eğlendiriyor. Onları bulundukları yerden alıp uzak diyarlara gezintiye çıkartır.
Bunun yanında denemelerinde insanoğluna ilişkin ne kadar his ve niyet varsa hepsini ustalıkla anlatmıştır. Özellikle, mevt korkusu, bireyin iç dünyasına dair satırlar bendenizi düşündürdüğü üzere sizleri de birebir niyetlere sevk edeceğini varsayıyorum.
Edebi kişiliği
Bilge Karasu’nun edebiyat sitili alışılmışın dışındadır. Zira bir müellifi lakin onu okuyabilenler bilir. Mistik anlatımlar, insanın zihnini yoran ve bir o kadar da besleyen cümleler okuyucularda bazen tıpkı bazen de farklı fikir dünyalarında keşfe çıkartıyor. Birebir satırlar üzerinde münakaşa edebilecek kadar edebi bir lezzet onunki.
Eminim ki siz kitapseverler de benim üzere bir kitabı okumaya karar verdiğinizde nasıl bir lisanla yazıldığını, akıcı olup olmadığına bakarsınız. Ya da evvelce muharrir ve kitap hakkında hiçbir bilgi sahibi olmadan da etrafınızda size yapılan telkinler sonucunda okumalar yapıyor olabilirsiniz.
Dil ve biçim
Aslında birinci başta söylemek istediğimi yazının sonlarına yanlışsız saklamak istedim. O da şu ki; Bilge Karasu’nun anlatım stili sizi yorabilir, daha kitabın birinci sayfalarında bir kenara atıp kurtulma yollarını arayabilirsiniz.
Ağdalı ve kılçıklı bir lisan sizi kitaptan okumaya alıkoymasın. Bilge Karasu’nun lisanı ağdalı değildir. Demek istediğim seçtiği sözler sizi birazcık olsa da yorabilir. Bu duruma düşmemek için yazının başında da belirttiğim üzere çok okumalar yapmak gerekir.
Ya da yanınızda kesinlikle bir kelamlık bulundurun. Patinaj yaptığınız her cümlede başvurabileceğiniz yardımcı kaynağınız yanı başınızda bulunsun. Sizleri korkuttuğumu sanmayın lütfen benim yaptığım yalnızca mürşitlik.
Çeşitli mükafatlar aldı
1974’te Hacettepe Üniversitesi’nde öğretim vazifelisi olarak çalışmaya başladı. Birinci yazısı 1950’de, birinci hikayesi de 1952’de Seçilmiş Öyküler Mecmuası’nda yayınlanan Bilge Karasu, 1963 yılında D. H. Lawrence’ın The Man Who Died (Ölen Adam) kitabının çevirisiyle Türk Lisan Kurumu Çeviri Ödülü’nü, 1971’de Uzun Sürmüş Bir Günün Akşamı kitabıyla Sait Faik Kıssa Armağanı’nı, 1991’de Gece kitabı ile Pegasus Ödülü’nü ve 1994’te Ne Kitapsız Ne Kedisiz’le Sedat Simavi Vakfı Edebiyat Ödülü’nü aldı.
Kitap sayfası için bağlantı:
