Çingenelerin tarihini yazmak, arşivlerdeki evraklarda onların soyları, meslekleri, yönetici erkle olan bağlantıları, göçleri, iskânları, işledikleri kabahatleri yan yana getirerek toparlanmış bilgiyi sunmak biçiminde algılanmıştır yıllarca. Türkiye halklar ve kültürler açısından geniş bir tarihe sahiptir. Her milletin, ırkın kendine nazaran gelenek ve görenekleri var.
Bu milletlerden biri “Çingene” dediğimiz yani vatandaşlarımız. Roman vatandaşların kendine nazaran has stilleri ve kültürleri var. Genelde davul, darbuka ve zurna üçlüsünden oluşan müzikleri geniş bölümlerce bilinmektedir.
Türkiye’de Çingene Müziği Batı Kümesi Romanları’nda Müzik Kültürü kitabı, bu geleneğe yöneliyor ve okurlara yesyeni bilgilerin kapısını aralıyor.
Onlarla ilgili kararnâmeleri, fermanları, mahkeme sicillerini taramak kuşkusuz büsbütün değersiz değildir.
Fakat Çingene kimliğini, Çingene’nin ömürle olan ilgisini, tabiata karşı duruşunu, ruhunu tek ve kısa bir sözle “Çingene kültürünü anlamak” bu topluluğun hayatlarına nüfûz ederek onları anlamaktan geçer.
Çingene, Hindistan içlerinden dünyanın dört bir yanına dağılan ve farklı isimlerle anılan bir topluluğun Türkiye’deki genel ismidir.
Bölgelere nazaran değişen isimler
Çingenelerin bölgelere nazaran değişen isimleri vardır; bunların en ağır nüfusa sahip olanı daha çok Türkiye’nin batı kesitlerinde yaşayan ve Roman ismiyle bilinen kümedir. Türkiye Çingeneleri ortasında Romanlar müzik ve dans kültürleriyle başka akrabalarına nazaran daha tanınmış ve karakteristik bir yapıdadırlar.
Sayfa: 280
Çingene müziği monografisi
Türkiye’de yayınlanan birinci Çingene müziği monografisi olma özelliğini taşıyan bu çalışmada, Romanların müzik ve dans kültürlerine paralel öteki Çingene toplulukları ile olan münasebetleri de ele alınmıştır.
sayfası için bağlantı:
